DENİZ POYRAZ
VAHŞI TERÖR
Annesinin yerini doldurmak için parti binasında olan Deniz’i katleden tetikçi Onur Gencer işte tam da bu vahşi terörü yapar. Öyle bir gözü dönmüşlük ki bu, Deniz’i vurduktan sonra “Leş 1” yazarak fotoğrafını paylaşır.
NESRİN GENÇOSMAN
Açık görüşe bitkin biçimde gelen Nesrin Gençosman, görüşün bir kısmında konuşma güçlüğü çekmeye başladı. Kardeşinin hayati tehlike arz eden bir durumda olduğunun ab- lası tarafından cezaevi yönetimine bildirilmesi- nin ardından Gençosman, bir kez daha revire gönderildi. Ancak zatürre ciğerlerini sarmış olmasına rağmen hastaneye sevk edilmedi.
Enes Ata
İki çocuk öldü, kanıtlar çalındı, duydunuz mu? Zaten yer yarılmıyor ve içine girmi- yoruz, bunu biliyoruz. Ve zaten çocuklar
ölüyor, hayat devam ediyor, bunu da biliyoruz. Hayat devam ediyor, hep eder, utanır gibi yaparız bazen, bunu da biliyoruz elbette ama unutmamak da var, az da olsa utananlar da…
NUREFŞAN TEKE
Yaşasaydı kalp ve damar cerrahı olacaktı. Bu konu üzerine babasıyla çok sohbetleri olurdu. İnşallah onun adına hastaneler kurmayı bizlere nasip eder Rabbim…
Gelişiyle hayatımızı ve kalbimizi nur- landıran Nurefşanımız gidişiyle büyük bir acı bırakarak gitti. Doktor olarak dokuna- madığı insanların kalbine, masumiyetiyle ve mazlumiyetiyle dokundu. Hayatımızdan ve bu dünyadan bir Nurefşan geldi – geçti… Rabbim şefaatçi eylesin!
HATİCE AKÇABAY
Aynı aileden 7 yaşındaki Ahmet Esat ile 5 yaşın- daki Mesut’un ise aradan yıllar geçmesine rağmen hâlâ cesetlerine ulaşılamadı. Murat Öğretmen, sağ kurtuldu- ğu “mahşer” dediği o geceyi şöyle anlattı:
“Plastik şişme bota dokuz kişi olarak bindik. İki kaçakçı da en son bindi. Toplam 11 kişi olduk. Nehrin ortasında kaya gibi bir cisme çarptığımızı sanıyorum.
FATMA DÖNMEZ
Fatma Öğretme şöyle dile getirmişti; “Çok sevdiğim sınıf öğretmenliğinden ayrılmak zorunda kaldım. Böbrek nakli nedeniyle malulen emekliliğimi, KHK ile ihracım nedeniyle olmadı.”“Yardım edin, ihtiyacım var!” çığlığı nasırlı vicdanlarda yankı bulamadı ne yazık ki.
FERİDUN MADEN
Feridun, Maden ailesinin en küçük çocu- ğu. Soğuk bir Kasım gecesinde Ege sularında can veren o masum aile, baba Hüseyin, anne Nur, çocukları Bahar, Nadire ve Feridun…
CEMİLE ÇAĞIRGA
Cemilenin küçük bedeni beyaz kefene sarılmış, biraz bükülmüş haliyle derin dondurucuya kon- muştu. Bir kaç fotoğraf çektim, her bir fotoğraf ruhumu kalbimi zihnimi bedenimi, canımı yaktı. Hâlâ aileyi her sene ziyaret ederim, aynı ızdırabı duyarım.
YUSUF PEKMEZCİ
Mehmet Akif, çağının çürümüşlüğüne isyan ederken “Müslümanlık nerde! Bizden geçmiş insanlık bile…” diyordu. Pekmezci ve benzerleri yüzyıl sonra aynı bozulmayı, kokuşmayı canlarıyla haykırdı. Tarihe kayıt düştüler: Bizi öldürenler insanlıktan nasipsiz canavarlardır. Aksi olsa ölüm döşeğindeki bir ihtiyara bunu reva görürler miydi?
ALİ BOÇNAK
Dini bilgisi ve hayatın içinden gelen birikimiyle küskünleri barıştırır, kan davalarının bitiril- mesine aracılık ederdi. Sevilen, saygı duyulan
biri olmak bu coğrafyada suçtu. “Hem Kürt siyasi hareketinin içinde yer alması, hem dindar olması” adının en tehlikeli suçlular arasına yazılmasına neden oldu.