Mahkemede: “Çocuklarımı hangi okulda okutacağımı Erdoğan’a mı soracağım!”
Prof. Dr. Ismail Albayrak
(Mesai arkadaşı)
Dönemin mağdurlarını sayarak bitiremeyeceğimiz gibi yazarak da bitiremeyiz. Doç. Dr. Ahmet Turan Özcerit de bu ifritten zaman diliminin yitiklerinden biridir. Annesiz-babasız büyüdüğü için ailenin ne demek olduğunu çok iyi bilen ve muhterem eşi ve geride bıraktığı dört yavrusunun da şahitlikleriyle yeri doldurulamayacak bir eş ve babadır. Sürecin tek mağduru değildi. Ama en sıkıntılı zamanlarında, ağır bir şekilde zalimin zulmüne maruz kalmıştı. Bu devasa insan, tutuklanacağı sorgu gününden son nefesine kadar da ne insani ne de imani duruşundan bir nebze ödün vermemiş bir Hizmet Hareketi gönüllüsüydü. Meş’um darbe sonrası kendisine zulüm eden devlet görünümlü çeteler, daha sonra aile fertlerinin de çoğuna musallat olmuş ve tabiri caizse dönemin Âl-i Yâsir’i gibi paratoner olmuşlardı.
YAYINLARI VE PROJELERİ , ÜLKE STANDARTLARININ ÜSTÜNDEYDİ
Bilgisayar mühendisi ve uzmanı olan merhum Ahmet hocam, İngiltere’de yaptığı başarılı doktora çalışması sonrası Sakarya Üniversitesinde Bilgisayar mühendisliğinde akademik kariyerini sürdürdü. Sadece yetiştirdiği sayısız lisans,master ve doktora öğrencisi değil; yayınları, projeleri, ulusal ve uluslararası sunum ve inovasyonları ile Türkiye standartları ölçeğinde iki üç gömlek fazla, idealist bir akademisyendi.
Herkes tarafından sevilen bu saygın akademisyen, bir gün silahlı terör örgütü üyeliği ile suçlanır ve 13 ay sürecek sıkıntılı hapis hayatı başlar. Tutuklanmasına sebep olan “terör” faaliyetlerinden bazıları, akıl tutulması yaşanan ülkedeki pek çok kişinin de tutuklanmasına sebep olan argümanlardı. Suçu?
Çocuklarını Cemaat okullarında okutmak, Bank Asya’da hesap açtırmak ve bir çok sayıda uluslararası konferanslara katılarak, TÜBİTAK projesi almak ya da projelere hakemlik yapmak… Evet bunlar şaka değil, hepsi gerçektir.
EN ÖNEMLI İKİ VASFI: ADELET VE HAKPERESTLİK
En önemli özelliği adalet ve hakperestlik olan merhum Ahmet Bey, tetikçi sulh ceza hakiminin “Cumhurbaşkanımızın uyarılarına rağmen niçin çocuklarını F.tö okullarına gön- derdin” şeklindeki sorusuna cevaben hocamızı tanıma adına çok önemli doneler sunmaktadır: “Çocuklarımı hangi okula göndereceğimi Cumhurbaşkanına mı soracağım?”
Bu abidevi duruşu ne zaman hatırlasam gözlerim yaşarır. Sıkıntı dolu bir hapishane hayatı yaşadı Aziz dostum. Tutuklandıktan kısa bir süre sonra karın ağrıları başlar ve özellikle stresli cezaevi ortamında giderek artar.
Önce Sakarya Ferizli Hapishanesi’ne, sonra da Bandırma’ya sevk edildi. İşinden, aşından ve özgürlüğünden olan Ahmet Turan Bey bir taraftan ailesini düşünürken diğer taraftan da her geçen gün artan ağrıları ile cedelleşti. Bağırsak ve ciğerlerine yayılarak metastaz yapan tümör ve zor hapishane şartları hayatına neden oldu.
Zindanda bir zindan daha yaşayan Özcerit, beş altı kişinin ancak kalabileceği koğuşlarda yirmi kişiyle birlikte kaldı. Bir tuvalet ve banyo, gece 3’te kalktığında tuvalet sırası bekleyen insanların olduğu bir ortam. Hasta bir insana, zindanda çektirilen bir başka zalimce ceza. Hakim ve savcıların duyarsızlığı, doktorların korkaklığı…Tek yaptıkları arada sırada revire götürerek, ağrı kesici vurmaktan ibaretti tedavisi. Hapishane yönetiminin hukuk tanımaz hoyratlığı, vicdansızlığıyla ölüme gönderildi.
Özetle, Ahmet Bey’i planlı bir şekilde ölüme götüren taşları, sistem kolektif bir şekilde teker teker döşedi. Kısacası tedrici işkenceyle öldürülmüş bir şehittir Ahmet bey. Muhterem eşi ve çocuklarının tüm çırpınmaları ise sistemin taşlaşmış duvarlarını maalesef aşamamıştır. Ruhunun ufkuna yürürken de abdest alır gibi teyemmüm yaparak, bu keşmekeş dünyadan ve zalimlerden ayrıldı.
Mevlâ mekanını Firdevs-i Â’lâ eylesin, muhterem eşi ve yavrularını da atacakları her adımda Ruhu’l-Kudüs ile te’yid buyursun.