Özgür Doğan, 43 yaşında ve 3 çocuk babası olan Edebiyat Öğretmeniydi. Mart 2019’da akciğer kanseri teşhisi konulduğunda hukuksuzca tutukluydu. 31 Temmuz 2019’da İzmir Katip Çelebi Araştırma Hastanesi’nde kemoterapi almaya başlamıştı. Uzun uğraşlar sonucunda 13 Eylül 2019’da tahliye edildi. Ama artık çok geçti. Kanser 4. evreye gelmişti.

     Yaşanan zulmü şu ifadelerle dile getirmiş- tim: “Hastanede hücre gibi bir odada kaldı. 66 kilodan 53 kiloya düştü. Bir kere bile halinden şikayetçi olmadı ama en son mektubunda ‘Susuz kalmış bir balık gibiyim.” diyordu.

     Malum biz de, sebepsiz ve hukuksuz 672 sayılı kanunla ihraç olduk. Eylül sekizinde de gözaltına alındık. 8 günlük gözaltı sonucu adın ‘Özgür’ ama özgürlüğünü elinden alıyoruz diyerek tutuklandı. ‘Adalet var biz suçsuzuz’ diye düşündüğümüzden içimiz rahattı. Adaletin olmadığını bilemeyecek kadar temiz ve saf insanlardık…

ÜÇ ÇOCUĞUMLA YALNIZ KALDIM

     Eşim gittiğinde 3 çocuğumla yalnız kaldım.En küçüğü 6 aylıktı. Oğlum 3, büyük kızımsa 9 yaşındaydı. Bense bir anda yaşlanmıştım sanki.

    Bu süreçte kıymetli eşimin değerli ailesi bize sahip çıktı. Onlarla eşimin doğup büyüdüğü köye gelmiştim. Zor zahmet cezaevi ziyaretleri yapıp, ‘sayılı gün geçer, sağlık olsun, alnımız ak’ diyerek teselli ediyorduk kırık ve kırgın kalbimizi. Derken 3 yıl sonra Salihli Durasıllı cezaevinde eşimin olduğu tüm koğuş grip olur. Bir kaç gün sonra herkes iyileşir ama eşim iyileşmez. Nefes almada ve konuşmada zorluk yaşar. Zor zahmet bir kaç kere doktora gider ama nafile hiç bir ilaç iyi gelmez. Gün geçtikçe daha da kötüye gider sağlığı. Birçok yalvarmalar sonucu tomografi çekilir ve karaciğerde kitle görünür. Kanser şüphesi ile İzmir Kırıklar Cezaevi’ne sevk edilir ama her şey için çok geçtir, 4.evre akciğer kanseridir ve 3 ay ömür biçilmiştir.

EVLATLARIMIN HER GECE ‘BABAMIZ NE ZAMAN GELECEK?’ SORULARIYLA SARSILIYORDUM

     Kıymetli eşim hücresinde tek başına kanserle mücadele ederken ben de çocuklarımın bıkmadan her gece ‘Babam ne zaman gelecek?’ soruları karşısında sanki eriyordum.

     Bu arada eşimin ışın tedavisi gecikmeli de olsa başlamıştı. Kemoterapi tedavisi devam ediyordu.

     Bense, kendimce eşimi cezaevinden nasıl çıkarırım diye uğraşıyordum. Ama bize tüm kapılar kapalıydı. Adeta ölüme terk edilmiştir. HDP Milletvekili Ömer Faruk Gergerlioğlu’nun yardımı ile hastalığını öğrendikten tam 102 gün sonra dünyayla bağını koparmış bakışları bile değişmiş biri olarak çıktı cezaevinden.

BERAAT KANDİLİNDE BERAATİNİ ALIP GİTTİ ADETA

     Öleceğini anlamışlardı, çıkmasında sorun yoktu. Çıkınca tedavimize kaldığı yerden devam ettik ama maalesef tedavi için çok geç kalınmıştı. 07.04.2020 salı günü hafif yağmur yağıyordu, hava çok güzeldi, Beraat Kandili idi. İçime doğmuştu sanki ‘Boş adam değil bu, beratını alıp bize veda edebilir’ diye düşünmüştüm. Öyle de oldu; namaz, risale diyerek bize veda etti. Dünya sürgünü bitti. Rabbim ona Rahmet etsin.