Sürgünde, sonsuzlukta bir cennet kuşu: Nurefşan!
M.Nedim Hazar
(Aile dostu)
Tıp, çare bulamamış ama ismini bulmuş ne yazık ki! Kedi miyavlaması sendromu, Kedi çığlığı sendromu veya tıptaki isimleriyle Cri du Chat sendromu ya da Cri-du-Chat sendro-mu (5p delesyon sendromu, 5p minus veya Lejeune sendromu olarak da isimlendirilir), 5. kromozomun bir parçasının kaybıyla ilişkili nadir bulunan bir genetik düzensizlik durumuna deniyor.
50 BİNDE BİR GÖRÜNEN BİR RAHATSIZLIK
İlk belirtisinden dolayı bu ismi vermiş olmaları da şaşırtıcı değil. Bebek doğduktan hemen sonra ağlaması kedi mırıltısı gibiyse, çocuk maalesef bu hastalığa düçar oluyor.
50 binde bir görülen bir rahatsızlık bu.
Nurefşan dünyaya geldiğinde bu hastalığı ilk kez duyuyor anne babası.
Gözleri de görmeyecek denilerek oldukça karamsar olmalarına sebebiyet veriyor doktorlar.
O sebeple gördüğünü anladıkları gün, bayram ediyorlar adeta. Ve hemşire uyarıyor: “Çok zor ve meşakkatli bir yol bekliyor sizi!”
Gerçekten de öyle.
Ahiret inancı ve vicdanı olmayan için dünyayı zindana çevirecek bir hadise Kedi Miyavlaması Sendromu. Nurefşan’ın anne ve babası ise meseleye bambaşka bir açıdan bakabilecek derinlikte bir itikada sahipler. Onlar için Nurefşan cennetten bir hediye, bir cennet kuşu… Asla ağır gelmiyor ona bakmak, onunla ilgilenmek.
NUREFŞAN’DAN ÇIKARDILAR NEFRETLERİNİ
Nurefşan’ın çocuk kalbi, henüz 16 yaşında olmasına rağmen 90 yaşındaki bir insanınki kadar yorgundu…
Bu kadar ağır bir sıkıntı yetmezmiş gibi zalimler hayatı daha da zorlaştırdı Ketenci ailesi için.
Ebeveynini işinden attılar, hapse atmak istediler, yetmedi Nurefşan’dan çıkardılar nefretlerini. Minik, engelli kızı on yaşındayken okuduğu özel okuldan atabilecek kadar gaddarlaştılar.
Zor olan hayatını daha dar zor ettiler küçük kızın. Anne babasıyla Almanya’ya iltica etti Nurefşan…
Yine zorlu dönemler, zor zamanlar…
CİĞERLERİ TIKANDIKÇA ANNE VE BABA NEFES ALAMIYORDU
Hayat tam yoluna girecekken sağlık sorunları artık kontrol edilemez duruma geldi.
Nefes almakta zorlanıyordu cennet meleği. Ciğerleri tıkandıkça anne babası nefes alamıyordu. Ve sonunda yüce yaratan “bu kadar ıstırap ve imtihan yeterlidir” deyip yanına çağırdı minik kuşu.
Ruhunu Rahman olana teslim etti.
Bu dünyadan bir Nurefşan geçti. Olanca kirine, pisliğine, malayaniyatına karşı, tertemiz, masum ve günahsız… Şimdi cennetin kapıya yakın bahçesinde, anne babasını bekliyor artık!
Mekanın cennet olsun Nurefşan!
Artık bir Tuyurun/Hudrun’sun…
