Kahramanmaraş’ta Beden Eğitimi Öğretmeni iken çok sevdiği mesleğinden KHK ile ihraç edilen Fuat Kurt, bölgenin tanınan ve sevilen öğretmenlerinden birisiydi. KHK ile ihracı sonrasında yaşadığı üzüntü ve stres sonucu daha önce yendiği kanser hastalığı tekrar nüksetti. 41 yaşında vefat etti.

     Kendini eğitime, öğrencilerine adamış bir gönül eriydi o. Talebeleriyle özel olarak ilgilenir, sınavlara hazırlardı. Onun için yeni bir nesil yetiştirmek sevdaydı. Emeklerinin büyüklüğünü şimdi daha iyi görebiliyorum.

     Küçük bir ilçede çalışıyorduk ikimiz de öğretmendik. Üç kızımız, çoğu zaman babalarını görmeden uyurlardı. Eve çok geç geldiği zamanlarda bile görevini yerine getirmenin huzuruyla gözleri ışıl ışıl olurdu.

HEP ÖĞRENCİLERİYLE HEMDEM OLURDU

     Yorgunluktan hiç şikâyet etmezdi. Üniversiteye başlayan öğrencileriyle bile irtibatını hiç kesmedi. ‘‘Biz bu çocuklarla ilgileniyoruz, bizim çocuklarımıza da Rabbim sahip çıkar. Hiç merak etme!” derdi.

     Onun gibi bir eşe sahip olduğum için çok mutluyum. Hastalandığı dönemde rüya görmeye başladı. Eline kağıt kalem verilmiş, buraya istediğin isimleri yazabilirsin denilmiş. O zaman anladım ki vedalaşma zamanı yaklaşıyor.

     Yoğun bakımda yatarken bile yanında hep taşı vardı abdest almak için. Namazlarını gözleriyle kılardı. En hasta olduğu zamanlarda bile namazlarını bırakmadı. Çok ağır zamanlarda bile hep namazını kıldı.

     Bazı zamanlar “Ülkü, birileri sırtımı sıvazlıyor.” derdi. Başka bir gün de ‘‘Elbiselerimi getir misafirlerimiz geliyor.” demişti.

     Hem ağlıyordum, hem de bu dünyadan çok güzel ayrılacak diye teselli buluyor, güçlü olmaya çalışıyordum. Yoğun bakımda on beş gün kaldı. Genelde uyuyordu.

     Bir gün doktor beni arayarak “Eşiniz sizi görmek istiyor!” dedi. Şaşkındım, normalde gözlerini bile açmakta zorlanıyordu. Vardığımda beni yatakta oturarak karşıladığını gördüm. “Benim için kimse üzülmesin” diye başladı sözlerine. Bize adeta moral veriyordu, son konuşmamız olduğundan habersizdik.

     Bir hafta sonra vefat etti. Cenazesini yıkayan imam arkadaşları, ‘‘Daha önce böyle bir cenaze yıkamadık. Çok güzeldi. O, inşallah iyi yerlere gitti. Üzülmeyin!” dediler. Vefatından sonra ben de dahil rüyasında gören çok oldu.

BİR ÖĞRENCİSİ RÜYASINDA, HÂLÂ BİZİMLE VE BİZİM EVDE YAŞADIĞINI GÖRDÜ

     Bir öğrencime rüyasında bizimle hâlâ aynı evde yaşadığını, bizden hiç ayrılmadığını söylemiş.

     Bir rüya defteri yaptım. Arkadaşlarımın gördüğü, kendi gördüğüm rüyaları oraya yazıyorum. Bu kıymetli rüyalar benim daha çabuk toparlanmama vesile oldu.

     Bir gün muhakkak buluşacağız, inanıyorum. İyi ki onunla evlenmişim. İyi ki onunla yol arkadaşı olmuşum. Artık bana düşen, emanetlerimizi en güzel şekilde Allah rızası istikametinde yetiştirmek.

     Bitirirken, bu süreçte beni hiç yalnız bırakmayan kardeşlerime çok teşekkür etmek istiyorum. Allah onlardan razı olsun.